කලි යුගය

කලි යුගය

ගොවියා බත බුලත සැමහට නිති සපයාය

මයිනහමක් ඇදෙමින් කිනිහිර හඩ ගෑය

පිටකොටුවේ බැරි බර පිට අත ගෑය

දෑතේ සවිය සුක්කානම මත පැටවේය

අවි අත දරා සෙබලෙක් තම දිවි දේය

වඩු මඩුවේ ලී කැටයම් හැඩ  වේය

බේකරියේ දහදිය ලුනු රස වේය

ඉලපත  අතගත් වයසක තංගම්මා ය

A 3 නැතත් මේ අප හැම මිනිසුන්‍ ය

බදු ගෙවමින් බඩට නොකා සිගනේය

ඒ බද්දෙන් පර්මිට් එක ඉල්ලීය

අපෙ දොස්තරලා මතු මත්තේ බුදු වේය

කටු පඳුර

කටු පඳුර

වැලි කතරේ තනිවූ 

කුඩා කටු පඳුර නුඹ

වැසි පොද එන තුරා

කොල නැති අතු විදහා

නැගෙන හිරු රජයයි ගුවනේ

උදුරයි ජීවය කෙමෙන්

පෙලමින් රුදුරු ගිනියම් සුළඟින්

නිහඬ රැය දුරයි තවමත්

මරු හා වැහි වළා පලවනා

දැඩි හිරු බැතින් යදිමින්

කුඩා කටු පඳුර නුඹ

නොදනී කෙම් බිමේ පදරුත්